- دب کالی
نوعی غاز، لانه ی دیو، چاه و شکاف فراخ
معنی دب کالی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
داناکیل، نامی که از جانب عرب بمردم حبشه داده شده است
(دَکْ کا)
لغت نامه دهخدا
لقب محمد بن علی دکالی سلاوی، مورخ قرن چهاردهم هجری، از اهالی مغرب اقصی. او به سال 1285 هجری قمری در سلامتولد شد و در 1364 هجری قمری در فاس درگذشت. او راست: أدواح البستان فی اخبار العدوثین و من درج بهما من الاعیان، اتحاف الملا باخبار الرباط و سلا، الدره الیتیمه فی اخبار شاله الحدیثه و القدیمه، السکک الاسلامیه، الحسبه فی الاسلام، أحوال الیهود فی المغرب و ضوء النبراس لدوله بنی وطاس. (از الاعلام زرکلی ج 7 ص 197)
(بِ)
لغت نامه دهخدا
منسوبست به بکال که بطنی است از حمیر. (از سمعانی). منسوبست بقبیلۀ بکاله و بکال که دربان امیرالمؤمنین علی کرم اﷲ وجهه بود. (آنندراج)
دشت وسیع
مسکن و لانه ی دیو، چاه و شکاف فراخ
برنجی که بدون آبکش و به صورت کته طبخ شود
لانه ی موش
دوقلو
سواری دو ترکه بر پشت حیوانات
لانه ی پرندگان که بر روی درختان ساخته شود
دست خالی، نیازمند، بی منطق، بی فکر
نام نهری در کجور که آب روستای میخساز را به روستای پول می
قله ای به ارتفاع ۲۶۲۸ متر از کوه دازنو در ارتفاعات جنوبی